Logički operator
U logici, logički operator (koji se naziva i logički konektor, rečenični veznik ili rečenični operator) je logička konstanta.[4] Za povezivanje logičkih formula mogu se koristiti veznici. Na primer, u sintaksi propozicione logike,[5][6][7][8][9] binarni konektiv se može koristiti za spajanje dve atomske formule i ,[10] predstavlja kompleksnu formulu .
Uobičajeni veznici uključuju negaciju, disjunkciju, konjunkciju, implikaciju i ekvivalentnost. U standardnim sistemima klasične logike, ovi spojevi se tumače kao funkcije istine, iako dobijaju niz alternativnih tumačenja u neklasičnoj logici.[11] Njihova klasična tumačenja su slična značenju izraza prirodnog jezika kao što su „ne“, „ili“, „i“ i „ako“, ali nisu identični. Nepodudarnosti između konekcija prirodnog jezika i onih klasične logike motivisale su neklasične pristupe značenju prirodnog jezika, kao i pristupe koji spajaju klasičnu kompozicionu semantiku sa robusnom pragmatikom.[12][13][14]
Logički operator je sličan, ali nije ekvivalentan sintaksi koja se obično koristi u programskim jezicima, koja se zove uslovni operator.[15]
Reference
Literatura
- Bocheński, Józef Maria (1959), A Précis of Mathematical Logic, translated from the French and German editions by Otto Bird, D. Reidel, Dordrecht, South Holland.
- Шаблон:Cite book
- Шаблон:Citation
- Шаблон:Citation
- Шаблон:Citation.
- Шаблон:Cite book
Spoljašnje veze
- Шаблон:Springer
- Lloyd Humberstone (2010), "Sentence Connectives in Formal Logic", Stanford Encyclopedia of Philosophy (An abstract algebraic logic approach to connectives.)
- John MacFarlane (2005), "Logical constants", Stanford Encyclopedia of Philosophy.